KÖREBE OYUNU...
Güne aymaya çalışırken körebe oyunu oynuyoruz kelimelerle. Sırtımı dönüp ellerimi çaprazlayarak yaslanıyorum kulübemin içindeki duvara. Gözlerim yerde saymaya başlarken kelimeler saklanıyorlar köşe bucak. Bir, iki, üç....önüm arkam sağım solum sobe saklanmayan ebe diyerek gözlerimle birlikte ellerimle perdeyi aralıyorum. Kelimeler yok. Yattığım yatağın altı, kapının ardı, pencerenin önü neredesiniz yahu? Çok iyi saklanmışlar aşağı yukarı, sağ sol derken bulamıyorum. Yolunu şaşırıp yüreğime düşen cemrelerin yaktığı kor ateşten midir? Nisan ayına küskünlüğümden mi bilinmez ebeleniyorum her defasında kelimeleri aradığım yerde...
14.04.2024
Günay AKBAYIN YİĞİT
Yorumlar