kelimelerle yolculuk

S arp dağların ve akarsuların eşliğinde adımlarken yorgunluk basıyor zaman zaman. Dinlenmek ve dinlemek istiyorum bir  süreliğine de olsa dağların, suyun, akışın, akış içinde saklı olan içimdeki benin sesini . Bir esneme eşliğinde  kapayıp gözlerimi ve gerisin geri dönüp zamansız zaman içinde masal anlatıcı dedemin yanına kırıyorum dizimi. Yolculuk içinde yolculuk, çocukluk içinde çocukluk yapmaya karar veriyorum anda. Dedemin sakinliğine, dedemin bilgeliğine ihtiyacım var  çünkü. Kapalı  gözler ardında saklı bir köy, bir masal, bir çocuk, birde oldukça bilge bir adam Bao. Topraktan yapılmış iki odalık damın yerine kurulan üç oda, bir salon, betondan yapılmış, evdeki dedemin odasında, dizinin dibine çöküvermiş bir çocuk oluveriyorum bir anda. Gözlerimi kapamayı bu sebeple çok seviyorum çok. Geçmiş ile gelecek arasında yolculuk yaptırıyor bu karanlık ardında saklı aydınlık. Canı masal dinlemek isteyen, o masalı dinlerken hayal kuran, hayallerin içinde kaybolup, uyuyak...

Dün gece Mevlana bana bir kitabın 295.sayfasında " Sevgilisini Beklerken Uyuyakalan Aşığın Hikayesi" 'sini anlattı. Ben hikayeden payıma düşeni, yüreğime dokunanı, paylaşacağım sizinle. Sizde merak eder tamamını okumak isterseniz eğer çağımızın amcasına bir ara sorar yada benim gibi elim sayfalara gözüm karakalemin izlerine dokunsun derseniz arar bulursunuz o sevgili gibi, benim gibi  hikayenin kendisini. "Eski zamanlarda bir aşık vardı, ahdinde duran (sözünü vaktinde yerine getiren)  bir aşıktı o. Yıllarca ay yüzlü sevgilisine bağlanmış ,padişahına adeta esir olmuştu. Arayan, sonunda bulur;  çünkü genişlik , sabırdan doğar. Sevgilisi bir gün, bir gece gel dedi. Senin için ballar börekler yaptım. Falan odada gece yarısına kadar bekle, geceleyin sen çağırmadan gelirim." Heyecanlı bir bekleyiş olsa gerek. İşin içinde bal ,börek birde sevgili olunca oldukça tatlı göründü. Neyse ben bu hikaye ile buluşmadan saatin yarısını üç geçe  Gül Kokulu Kadının sesi duyuluyor ...

Bir meşe ağacının gölgesinde birileri tarafından bir ormana  savrulmuş buldum dokuz ayrı, dokuz benzer  jokeri. İtina ile incitmeden, sere serpile dağıldığı yerden  ellerimle topluyorum  her birini. Aman Allah'ım bu ne tesadüf! Bana benzeyen dokuz deli, dokuz acemi, dokuz joker,  birde kelimelerle yolculuk yapan bir avare yolcu Atılan ve konulan adımda  saklı  gün ve ay"da dahil olunca toplamda ettik mi on iki. Bir düzine jokeriz yani. Hangi oyunun hangi oyuncunun elinin altında, bir başkasının yerini doldurduk acaba? Neden savurdular sizi, beni, hepimizi ? Bu ormana, bu dağlara neden? Hangi sebeple attılar bizi ?  Bir düzine jokerin hepsini bir edip DağlarınJokeri adını veriyorum .Dokuzu bir  ormanda yeni filize durmuş bir meşe ağacının altında, biri yolda, ikisi evde. Bu nasıl bir tesadüfi birleşme. Nihai yolculugumun amacını gösterir  gibi tersinden  düzünü gösteriyor zaman. Doğurulduğum  günün, ayın ve yılın toplamından bir...