KIRILAN MUTLULUK

 “Mutluluğunu başkasının ellerine bırakırsan, bir gün kırılacaktır.

Mutluluğunu birine verirsen, götürebilir seni terk ederken.

Çünkü mutluluk, yalnızca içinden doğar;

Ve o, sevginin bir meyvesidir.

Mutluluğundan yalnız sen sorumlusun.”

                                                                                            Don Miguel Ruiz

Gecenin koynundayım.

Kırılan bir mutluluğu tarif etmek isterken,

Parmaklarım ürkekçe geri çekiliyor.

Başım, küçük bir kız çocuğu gibi ağlayacak bir omuz arıyor.

Kıran da,

Kırılan da,

Ben olabilir miyim?

Yüzüm Güneş'e dönük,

Ama geceden Ay düşmüş üstüme.

Gün çoktan sona ermiş, 

Gece  ise zifiri  karanlık.

Ay dolmuş, taşmak üzere,

Yüzüne hüznünü asmış,

Benimle özdeş taşkınlıkta.

Yanında bir kuyruklu yıldız,

uzaktan göz kırpıyor usulca.

"Yıldız olmak için,

Bazen kuyruk olup takılmak gerekir sevdiğinin ardına.”

Söz düşmeden  semadan,

Yakalıyorum havada,

Yıldızla birlikte 

Sözde artık avuçlarımda.

444 ışık yılı uzağa savuruyorum mutluluğu

ellerimle...

Kimsecikler,

Kırılmasın,

Kimsecikleri,

Kırmasınlar

diye.

Mutluluk havada asılı kalsın

çocuklar için.

İstedikleri zaman çocuklar

Mutlulukla birlikte ,

Gökyüzünden yıldız toplasın.

Bir yıldız kümesinde 

Yedi yıldız, yedi kardeşin,

Ardına takılıyorum

Bir takım oluyoruz

Adımız Ülker.

Hayalimde yelken açıyor denizciler;
Gökyüzü mavi bir deniz,

Bense kaptan.

Kelimelerim gemi,

Duygularım yükü,
Süzülüyoruz hep birlikte,

Sonsuzluğun mavisi içinde..

26.05.2025

Günay AKBAYIN YİĞİT